poniedziałek, 18 listopada 2013
Canon EOS 650D
07:20 | 
Autor:
Unknown |
Zestaw przycisków, w jaki wyposażono 650D jest bogaty i
wystarczający jak na amatorski aparat fotograficzny. Ich układ nie różni się
zbytnio od poprzednika. Usunięto guzik DISP, natomiast powrócono do pomysłu
zastosowania czujnika oka przy wizjerze. Zakładkowe menu aparatu także nie
przeszło istotnych modyfikacji. Zmiany w odniesieniu do 600D objęły przede
wszystkim odświeżenie wyglądu ikonek widocznych w górnej części ekranu, a także
przesunięcie kilku funkcji z podmenu C.Fn do menu głównego. Wyświetlacz LCD
stanowi mocną stronę nowego EOS-a. Wysoka rozdzielczość, świetne kąty widzenia
oraz możliwość jego swobodnego obracania sprawiają, że użyteczność ekranu jest
naprawdę wysoka. Co więcej, możemy go obsługiwać dotykowo i jest to bardzo
wygodne. Z kolei odziedziczony po poprzedniku wizjer nie imponuje ani powiększeniem,
ani pokryciem obrazu. Do trybu live-view nie można się przyczepić. Wyświetlane
na ekranie informacje są wystarczające (dane ekspozycji, histogram, siatki
kadrowania), a możliwość powiększenia obrazu jest bardzo użyteczna. Zabrakło
niestety funkcji focus-peaking. Największym minusem podczas korzystania z
podglądu na żywo jest wolny autofokus, działający na zasadzie detekcji zarówno
kontrastu jak i fazy (hybrydowy AF). Aktywowanie tej metody pracy systemu AF
wiąże się jednak z hałasem wynikającym z opuszczania i podnoszenia lustra przy
każdym przyciśnięciu spustu migawki do połowy. Komfort trzymania nowego EOS-a
jest przyzwoity, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielki rozmiar rękojeści. Do
tego istnieje możliwość dokupienia dodatkowego gripu o symbolu BG-E8. Pewne zastrzeżenia
można mieć przez słabo wyczuwalne przyciski wybierania wielofunkcyjnego,
ponieważ próba bezwzrokowego korzystania z niego często kończy się wciskaniem
innych guzików. Szybkość działania aparatu jest bardzo dobra. Zdjęcia w trybie
przeglądania przewijają się bez zadyszki, podobnie odbywa się ich powiększanie.
Tryb seryjny to kolejny mocny punkt tego korpusu. Deklarowana szybkość 5 kl/s
utrzymuje się przez ok. 4 s przy zapisie plików JPEG i nieco ponad 1 s podczas
rejestracji RAW-ów. Skuteczność systemu automatycznego (fazowego) ustawiania
ostrości jest umiarkowana, na szczęście szybkość jego pracy nie daje powodów do
narzekań. Gorzej wygląda sprawa z hybrydowym autofokusem, gdy korzystamy z
trybu live-view lub filmowania, ponieważ ogniskowanie odbywa się wówczas dość
wolno. Pomiar światła działa zadowalająco. Opisywany Canon jest jednym z
najlepszych amatorskich korpusów w tej klasie na rynku.
Zalety:
wysoka rozdzielczość zdjęć, dość duża rozdzielczość matrycy, bardzo dobre odwzorowanie
barw, bardzo dobre odwzorowanie detali na zdjęciach, funkcjonalny tryb
live-view, rękojeść o niezłej przyczepności dla dłoni i komforcie chwytu, bardzo
dobrej jakości obrotowy wyświetlacz LCD, dotykowy interfejs, dobrze działający
pomiar światła, dobry tryb seryjny, „filtry twórcze”, dobrej jakości filmy Full
HD, zdjęcia HDR, czyszczenie matrycy, gniazdo zewnętrznego mikrofonu.
Wady:
kiepska
praca automatycznego balansu przy oświetleniu żarowym, brak opcji ustawienia temperatury barwowej zgodnie ze skalą
Kelvina, stosunkowo wysokie szumy na
zdjęciach JPEG i RAW, słaby zakres
tonalny, wolny autofocus hybrydowy w
trybie live-view, umiarkowana
skuteczność fazowego autofokusu, wizjer
o niedużym powiększeniu obrazu i kryciu,
zawieszanie się aparatu w trybie LV z podpiętą Sigmą 30 f/1.4, brak uszczelnień, brak drugiego pokrętła sterującego, brak stabilizacji matrycy, brak
funkcji mikroregulacji AF, brak
dodatkowego monochromatycznego LCD.
Etykiety:
Recenzje aparatów
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
0 komentarze:
Prześlij komentarz